|
|
|
|
Blueraiden
Administrator
Dołączył: 18 Sie 2007
Posty: 64
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
|
|
|
|
|
Wysłany: Śro 12:16, 22 Sie 2007 Temat postu: Alkoholizm. przyczyny, skutki, objawy, zachowanie, leczenie. |
|
|
Alkoholizm to choroba postępująca, nieuleczalna, która prowadzi do
śmierci, jednak lecząc można ją zatrzymać w każdej fazie rozwoju.
Istotą
choroby alkoholowej jest to, że myśli uczucia i zachowania są zależne od
alkoholu - on nimi rządzi. Alkoholizm atakuje i niszczy wszystkie
obszary życia człowieka: rodzinę, pracę, zdrowie, kontakty z ludźmi.
Alkoholizm to choroba o konkretnych objawach, takich jak głód alkoholu,
picie ciągami, "urwane filmy", klinowanie, "mocna głowa", koncentracja
życia wokół picia. Alkoholizm to choroba ciała, umysłu, uczuć i
duszy.
O tym czy ktoś jest alkoholikiem nie świadczy ilość i częstotliwość
wypijanego alkoholu. Problem pojawia się, gdy picie alkoholu powoduje
szkodliwe konsekwencje w życiu tej osoby, a mimo to nie przestaje pić, a
wręcz pogrąża sie w uzależnieniu.
2.Przyczyny i skutki,
Dotychczas nie znaleziono jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, dlaczego
jedni ludzie piją mniej, a inni więcej, dlaczego jedni stają się
alkoholikami, a inni nie, pomimo że piją w sposób do siebie zbliżony.
Problemy w pewnym momencie życia stają się przeszkodą do dalszego
funkcjonowania, do radzenia sobie z nimi, wtedy zaczynają się
poszukiwania środka uśmierzającego.
Na powstawanie alkoholizmu czyli uzależnienia od alkoholu składają się
nie tylko czynniki biologiczne, ale także czynniki psychologiczne,
duchowe i społeczne.
Potencjalny kandydat na przyszłego alkoholika, częściej lub szybciej niż
inni, zaczyna odkrywać atrakcyjność alkoholu jako środka
dostarczającego
nie tylko przyjemności, ale i uśmierzającego różne przykre stany
emocjonalne. Doznawana w takich momentach ulga i satysfakcja jest
znacznie większa niż u innych pijących, ponieważ osoba ta doświadcza
silniejszych napięć emocjonalnych i przykrości lub dysponuje mniejszymi
zdolnościami do radzenia sobie z nimi. Jej odporność na sytuacje
stresowe i zdolność do radzenia sobie z napięciem bez alkoholu maleje,
co prowadzi do codziennego picia. Stopniowo zaczyna wzrastać tolerancja
na alkohol, ponieważ dla uzyskania pożądanego stanu ukojenia potrzebne
są coraz większe jego dawki.
W kolejnym etapie człowiek nie tracąc przytomności, nie może jednak
przypomnieć sobie swojego postępowania oraz okoliczności związanych z
wypiciem. Zwykło się nazywać taki stan "przerwą w życiorysie",
"zerwaniem się filmu". Jednak zaburzenia pamięci związane z piciem mogą
również występować u osób, u których nie rozwija się proces
uzależnienia, pod wpływem dużych ilości alkoholu oraz w stanach
wyczerpania fizycznego lub psychicznego.
Człowiek uzależniający się od alkoholu zaczyna coraz bardziej
koncentrować się na„mocnych napojach”, pić po kryjomu,
łapczywie, tworzyć specjalne okazje do wypicia, a także rozpoznawać, że
coś się zmieniło w jego sposobie używania alkoholu.
W dalszym etapie w pełni występuje już zjawisko utraty kontroli, gdy
człowiek zacznie pić, nie zatrzymuje się już, aż osiągnie stan
upojenia.
Pojawia się w nim bardzo silne pragnienie alkoholu odczuwane jako
przymus fizyczny i często jest określane jako "głód alkoholowy". Mimo
tego może się jeszcze utrzymywać zdolność do okresowego powstrzymywania
się od wypicia pierwszego kieliszka. W fazie tej rozwija się już bardzo
szeroki zestaw objawów uzależnienia. Należą do nich przede wszystkim:
samooszukiwanie i tworzenie racjonalnych uzasadnień dla picia, postawy
wielkościowe i odizolowanie od otoczenia, zmienianie wzorów picia w celu
utrzymywania nad nim kontroli, poważne zaniedbywanie pracy i kontaktów z
bliskimi osobami, koncentracja życia wokół picia i utrata innych
zainteresowań, zabezpieczanie zapasów alkoholu, zaniedbywanie jedzenia,
obniżenie popędu seksualnego i epizody zazdrości alkoholowej,
konieczność stałego uzupełniania stężenia alkoholu w organizmie.
Pojawiają się okresy wielodniowego, ciągłego picia, które przynoszą
rozpad zasad moralnych, poważne uszkodzenia procesów myślenia i
zdolności do oceny faktów. W tym czasie mogą pojawiać się psychozy
alkoholowe. Pojawiają się epizody picia alkoholi niekonsumpcyjnych
(zawierających alkohol) oraz zmniejszenie tolerancji na alkohol. Coraz
częściej występują stany lękowe oraz drżenie i wyraźne obniżenie
sprawności motorycznej.
Alkoholizm prowadzi do śmierci, jednak jak w przypadku wielu chorób
istnieje możliwość uwolnienia się z nałogu, uwolnienia się z choroby
zwanej alkoholizmem, powrotu do życia w społeczeństwie.
3.Zachowania, objawy...
narastająca tolerancja na alkohol– aby uzyskać pewien poziom
upojenia, potrzeba więcej alkoholu,
głód alkoholowy
zmiana zachowania– pod wpływem alkoholu człowiek staje się
bardziej otwarty lub też stara się izolować od otoczenia, zaczynają się
nieporozumienia w najbliższym otoczeniu, w rodzinie, w pracy,
pojawia się brak samokontroli– nie jest w pełni świadomy swoich
słów, nieraz czynów, nie kontroluje sięgania po alkohol, pojawiające
się
ciągi alkoholowe– picie dniami, nieraz tygodniami bez przerwy na
wytrzeźwienie,
zaniki pamięci,„urwany film”,„przerwa w
życiorysie”,
ukrywanie problemu alkoholowego– picie w samotności, szukanie
pretekstów i okazji do picia, chowanie alkoholu,
pojawia się tendencja do rozrzutności, brak odpowiedzialności,
obwinianie innych o swoje niepowodzenia, o przyczyny swoich problemów,
po przerwaniu dłuższego okresu picia pojawiają się dolegliwości takie
jak: drżenie, lęki, skurcze mięśni, pocenie się, wymioty, majaczenie.
4.Rodzaje alkoholizmu
Najbardziej znany był podział na alkoholizm nałogowy (stan uzależnienia)
i chroniczny (przewlekły - zmiany psychiczne i społeczne).
Obecnie najczęściej stosuje się podział na:
1. Epizodyczne picie nadmierne.
2. Nawykowe picie nadmierne.
3. Nałóg alkoholowy.
4. Alkoholizm inny i nieokreślony.
5.Leczenie
Poszukiwanie skuteczniejszych metod leczenia jest zagadnieniem ciągle
otwartym.
Celem leczenia odwykowego jest zaprzestanie picia alkoholu, utrzymywanie
abstynencji, likwidacja negatywnych skutków spożywania alkoholu oraz
zapobieganie nawrotom picia. Podstawową metodą leczenia jest
psychoterapia (przede wszystkim grupowa) oraz udział w grupach
samopomocy (np. Wspólnota Anonimowych Alkoholików). Programy
terapeutyczne wywodzą się z różnych szkół i kierunków, dostosowując
metody i techniki do potrzeb pacjenta i etapu leczenia.
Pamiętajmy, że alkoholizm jest chorobą, i jak w przypadku każdej choroby
osoba, która jest nim dotknięta potrzebuje wsparcia ze strony rodziny,
zrozumienia w rozmowach oraz pomocy.
Post został pochwalony 0 razy
|
|